De Flow van Florien Bennema

Haar unieke flow herken je meteen op haar instagram: zacht, glijdend, alsof een golf haar lichaam bezoekt terwijl deze wordt gedragen door haar snelle voeten. ‘Ik gebruik de grond als krachtbron en evenwichtscentrum, net als bij hiphop basistechnieken.’ Als kind ging ze na school streetdancen, lekker vrolijk op muziek. Later kwamen de technische stijlen erbij, moderne dans, ballet. Op haar elfde kreeg Bennema (2002) een mentor, bewegingskunstenaar Kenzo Alvares (Touchée Dance Company). Hij leerde haar hoe je een choreografie opbouwt, naar muziek luistert, en hoe je verschillende sounds kan herkennen en vertalen naar een eigen bewegingstaal. ‘Bij een choreografie begin ik altijd met muziek. Met de opbouw en het ritme ervan. Ik maak vaak eerst schetsen, een soort grafieken, energielijnen noem ik ze’. Die energielijnen verbeelden wat de impact van de muziek heeft op haar lichaam. ‘Het wordt een soort golf, als een loodlijn van de dynamiek, dit helpt me om de lijn van het stuk in de gaten te houden en voorkomt dat ik in herhalingen val.’ Ook kunnen patronen haar inspireren, patronen die ze overal tegenkomt, op een balkon in een concertzaal, in de natuur. Op elk van die patronen reageert haar lichaam weer op een eigen manier. ‘Met muziek kunnen accenten constant terugkomen, ik kan ernaar neigen daar steeds op dezelfde manier op te reageren. Dan wordt het voorspelbaar. Maar als ik vier tellen lang dezelfde beweging maak en daarna weer doorga met iets anders wordt deze herhaling van vier tellen juist weer afgebakend en krachtig. 

1

Als je naar deze ruggengraat kijkt (afb 1), kan beweging hem zitten in de afwisseling tussen die scherpe punten en die rondingen, en dat vertaal ik bijvoorbeeld in hoekige en vloeiende bewegingen. Of ik zoom in en volg de u-lijnen die naar beneden gaan en weer omhoog en opnieuw omlaag. Ik kan ook uitzoomen, zelf de ruggengraat worden en kijken hoe mijn armen erop reageren. Het is zintuigelijk. ’Haar lessen worden vaak opgenomen, in één take, puur ter registratie zodat leerlingen kunnen oefenen thuis. ‘Dan krijgt iemand een telefoon om het op te nemen. Het hoeft geen kwaliteit te zijn, als de dans er maar op staat.’ Andere keren, zoals met het filmpje voor Nike, werkt ze met professionele cameramensen die met haar dans als basismateriaal een nieuwe film maken. ‘Dan kom je binnen, ligt er kleding klaar en krijg je als opdracht: “beweeg maar, doe je ding.” Ik bemoei me verder niet met het beeld.’ Als haar vriendin Tessely Stefania, een professionele videografe, haar filmt, kan ze zich wel met de montage bemoeien. ‘Ik kan irritant zijn,’ lacht ze ‘en heb een sterke mening. Ik kan er bijvoorbeeld niet tegen als mijn voeten niet op een filmpje staan want die horen bij mijn dans.’

Dansen in het theater en commerciële dansklussen voor artiesten als Sam Smith, zou ze graag vaker doen. ‘Beiden spelen zich af in het theater. Het tijdsaspect is er heel specifiek. Je bent een uur samen met het publiek en dat moment komtnooit meer terug.’ Dat haar dans niet goed in een hokje past, heeft binnen de danswereld juist grote waarde. Erbuiten denken mensen te veel in vaste stijlen. ‘Dansen is een ontdekkingstocht, net als bij andere kunsten, dat wordt vaak onderschat. Het is niet alleen hiphop en modern. Ik maak er iets nieuws van. Ik wil mezelf altijd blijven ontwikkelen, nieuwe dingen leren. Zoals dat vloeiende, dat is er bij mij vaak uitgeschopt, het moest strakker, duidelijker zijn. Bij Caetlyn Watson zag ik dat zij dat vloeiende juist omarmde, daar haar kracht van maakte. Toen dacht ik: Jaaaa, dat kan dus ook!’

Foto’s
1 Inspiratiebeeld
2 Florien Bennema

Online
@florienbennema
@ts.lens (Tessely Stefania)

Dit artikel komt uit kM #129 Lichaam (p.46-47)  Abonneer nu en ontvang 4x per jaar alles over kunst & materiaal.