De Britse ontwerper Leo Maher (London, 1998) is genomineerd voor de Dutch Design Award 2022 in de categorie Young designers. Maher studeerde in 2021 af aan de Design Academy Eindhoven met zijn project Unfamiliar Passions. Daarin onderzoekt Maher de fysieke karakteristieken op grond waarvan, al sinds de Oude Grieken, mannen als queer bestempelden worden.

Voor zijn werk gebruikt Maher een werkelijk duizelingwekkende keur aan materialen: keramiek, glazuur, beton, staal, koper, nikkel, bladgoud, bladzilver, PETG, PLA, hars, pigmenten, polyester, glasvezel, zaagsel, mahonie, walnoot, beuk en diverse voegmaterialen en lijmsoorten. Deze materialen bewerkt hij met evenzovele technieken en processen waaronder MIG-lassen, TIG-lassen, plasmasnijden, roterend buisbuigen, vernikkelen, handbouw, pottenbakken, glazuren, gieten, vergulden, thermovormen, 3D-printen, 3D-scannen, 3D-modellering, harscoating, glasvezelcoating, tafel- en bandzagen, schaven, CNC-frezen, beitelen, verbinden met groeffrezen en deuvels, en wat dies meer zij. Technieken die hij zich de afgelopen acht jaar met grote gretigheid eigen gemaakt heeft.

‘Nog tijdens college deed ik een cursus houtbewerking en meubelmaken. Aansluitend studeerde ik aan de Kingston School of Art in Londen waar ik met heel veel verschillende technieken geëxperimenteerd heb. En daarna heb ik aan de Dutch Design Academy in Eindhoven zoveel mogelijk workshops gevolgd. Op die manier heb ik me kunnen ontwikkelen tot wat je in het Engels een Jack-of-all-trades zou noemen

Unfamiliar Passions was eigenlijk een lockdown baby. Noodgedwongen zat ik thuis en had ik heel veel tijd om research te doen en materiaal te verzamelen. Dus toen ik weer in mijn studio kwam had ik een enorm schat aan informatie waarmee ik aan de slag ben gegaan.’

In homo-delicatus, onderdeel van het project Unfamiliar Passions, waarmee Maher dingt naar de Dutch Design Award (DDA), komen zowel zijn vakmanschap als zijn liefde voor verschillende materialen duidelijk tot uiting. Op de vraag of hij een favoriet materiaal heeft is het duidelijke antwoord: ‘Nee! Ik ben echt een samensteller, ik hou juist van het combineren van verschillende materialen en vind het een uitdaging om verschillende materialen met elkaar te verbinden. Daarbij moet je natuurlijk wel rekening moet houden met het type materiaal. Is het poreus of massief bijvoorbeeld. En hoe creëer je de juiste spanning tussen de verschillende elementen? Dat is een hele puzzel.’

In homo-delicatus zijn verschillende elementen bij elkaar zijn gebracht, die je als een tijdlijn zou kunnen lezen. Homo-delicatus is de naam die oude Romeinen gaven aan homoseksuele mannen, die beschreven werden als: gladgeschoren, hand op de heup, met witte leren laarzen geschoeid. En in het oude Griekenland werd beweerd dat je homoseksuelen zou kunnen herkennen aan hun fysiek, zoals aan een bepaalde manier van lopen en het hebben van slappe polsgewrichten bijvoorbeeld, een manier van denken die in de 18e eeuw weer opgang maakte. De slappe pols, de witte laars, de benen, het gestel en de romeinse terracotta komen allemaal terug in het werk homo-delicatus. Voor elk onderdeel van het werk gebruikte Maher een materiaal dat past bij een bepaald tijdsgewricht. De schaal is gemaakt van ongeglazuurd terracotta, dat weer verwijst naar het oude Rome en het aardewerk uit die tijd dat nog steeds in de bodem gevonden wordt, de witte laars maakte hij van geglazuurd keramiekende benen sneed hij uit staal. De verschillende onderdelenzijn bevestigd aan een stalen frame. Voor de 3D -geprinte pols (PLA, polylactic acid) maakte Maher ruim honderd foto’s van zijn eigen arm.

‘Wat ik zo gaaf vind aan 3D-printen, is dat het een techniek is die echt ver.’wijst naar de huidige tijd. Werk wat ik nu maak is écht werk uit 2022. 3D-printen heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt, waardoor vroegere prints alweer gedateerd zijn en zullen de prints die ik nu maak, vanwege de voortschrijdende techniek, over een aantal jaar alweer gedateerd zijn. Zo neemt elk materiaal zijn plek in de geschiedenis in

De Dutch Design Award is uitgereikt tijdens de Dutch Design Week die plaatst vond in Eindhoven van 22 t/m 30 oktober 2022.

Dit artikel staat in KM 123 OVER ILLUSIE Wil  je meer lezen over kunstenaars en hun projecten? Abonneer dan nu via DEZE LINK